Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 maja 2023 r. (nr 0115-KDIT3.4011.257.2023.2.DP).
Wnioskodawczynią była księgowa z wieloletnim stażem zawodowym, prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług księgowych dla różnych podmiotów gospodarczych począwszy od jednoosobowych działalności gospodarczych, poprzez spółki osobowe, aż po spółki kapitałowe.
Swoją pracę wykonywała profesjonalnie i z pełnym zaangażowaniem, co miało odzwierciedlenie w jakości świadczonych usług i tym samym ilości podmiotów zainteresowanych współpracą.
Niestety siedzący tryb pracy oraz wielogodzinna praca przy komputerze doprowadziły do bólu kręgosłupa i bólu barków.
Lekarz skierował Wnioskodawczynię na zabiegi rehabilitacyjne i fizjoterapię manualną w zakresie barku i kręgosłupa. Fachowa interwencja fizjoterapeuty i systematyczne zabiegi doprowadziły do zmniejszenia bólu kręgosłupa i zminimalizowania ograniczeń ruchowych rąk (zwłaszcza ręki prawej) podczas pracy przy biurku. Kontynuacja pracy bez zabiegów fizjoterapeutycznych spowodowała, że dolegliwości niestety powracały.
W związku z powyższym wnioskodawczyni zadała następujące pytanie: Czy wydatki poniesione na zabiegi fizjoterapeutyczne kręgosłupa i barków, które mogą wyeliminować a przynajmniej zminimalizować ból i ograniczenia w obsłudze niezbędnych narzędzi pracy (klawiatura i myszka komputerowa, itp.) i umożliwić koncentrację zawodową osoby prowadzącej biuro usług księgowych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodu?
Wnioskodawczyni podniosła, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jej zdaniem wydatki na fizjoterapię umożliwiającą efektywną pracę księgowej, wykonującą czynności wyłącznie w pozycji siedzącej przy komputerze, powinny stanowić koszt uzyskania przychodu w działalności gospodarczej, ponieważ pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z uzyskanym przychodem z danego źródła i jego zachowaniem, a nawet zabezpieczeniem.
Jednak organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe i uzasadnił je następująco.
Zdaniem organu ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
Zdaniem organu, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Zatem jak podkreślił organ podatkowy kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien, w myśl powołanego uprzednio przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów,
* enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
* być właściwie udokumentowany.
Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które zostały poniesione, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła.
Tym samym możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten spowoduje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest w rozpatrywanym przypadku działalność gospodarcza. Jednak na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania.
Organ podatkowy stwierdził wprawdzie, że wydatki wymienione przez we wniosku o interpretację nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki zdaniem organu do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy podkreślił, że dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami a celem, jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest Pani pozarolnicza działalność gospodarcza.
Reasumując Dyrektor KIS wydając interpretację stwierdził, że nie może zaliczyć wydatków na polepszenie stanu swojego zdrowia, tj. wydatków na zabiegi fizjoterapeutyczne kręgosłupa i barków jako kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.
Podkreślił, że wydatki poniesione przez na zabiegi fizjoterapeutyczne kręgosłupa i barków mają na celu dbałość o zdrowie. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą, co do zasady, należą do wydatków o charakterze osobistym. Podstawowym celem poniesienia takich wydatków zdaniem organu jest poprawa stanu zdrowia bądź jakości życia podatnika, a nie osiągnięcie przychodu.
Źródło: Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0115-KDIT3.4011.257.2023.2.DP